Ruim twaalf jaar geleden kreeg Slagter bij het lezen van een boek over de menselijke evolutie de ingeving dat het haarloos-zijn van de mens wel eens doorslaggevend geweest kan zijn voor de wording van de moderne mens. In 2012 publiceert hij hierover voor het eerst in zijn boek ‘Homo nudus’*, maar veel blijft dan nog onduidelijk. Hij hoopt met zijn nieuwe boek, zijn Magnum Opus, op alle vragen een antwoord gegeven te hebben. Hij gaat er van uit dat de mens een onderdeel van het dierenrijk is en dat met behulp van de evolutietheorie zijn wording te verklaren is. Daarom begint hij met een uitvoerige uitleg van die theorie. De mens lijkt biologisch een raadsel te zijn: zijn vachtloze lichaam, het rechtop lopen, het serieel monogame paargedrag, de taal en de grote hersenen passen geen van alle in het normale primatologische patroon. Slagter beschrijft vervolgens uitvoerig hoe deze kenmerken volgen uit de seksuele voorkeur van onze mannelijke voorouders voor vrouwen met weinig lichaamshaar. Een proces dat zo’n zeven miljoen geleden begonnen is. Een helder geschreven en goed opgebouwd betoog.

Recensent: Henk Hazenbosch